Overleven daginstellingen deze crisis?

Op dit moment staat de hele wereld stil bij de crisis veroorzaakt door het coronavirus. En dat is meer dan terecht. Het is belangrijk om op elkaar te letten en gezond te blijven.

Wanneer we dit virus onder controle hebben is heel onduidelijk. De onzekerheid die daarbij hoort is heel onwerkelijk. Een einddatum is nog niet in zicht.

Toch is het belangrijk om nu ook al aan de toekomst te gaan denken. In het hier en nu blijven hangen is niet goed voor de mens. Ergens naartoe leven en werken draagt bij aan hoop.

En hoop is precies datgene wat we nu nodig hebben.

Afgelopen week heb ik diverse filmpjes en berichten mogen ontvangen van zorginstellingen en daginstellingen die gebruik maken van één van de onze broodnodige rolstoelbussen.

Elk bericht maakt mij verdrietig en zorgen er uiteindelijk voor dat ik verstijf. Dat ik even niet meer weet hoe ik om moet gaan met dat gevoel van wanhoop.

De instellingen laten zien hoe hard de crisis voor hen is. Dat de bussen nu stil staan snap ik wel, maar ineens kwam de harde realiteit binnen. Doordat de bussen stilstaan komen veel zorgafhankelijke mensen niet meer bij de instellingen. Waar men normaal gesproken hulp, verzorging en liefde ontvangt.

De zorgverleners van de daginstellingen zijn zelf radeloos.
Radeloos omdat ze hun mensen niet kunnen helpen.
Radeloos omdat ze zich zorgen maken om hun mensen.
Radeloos omdat ze beseffen dat deze crisis wel eens het einde kan zijn voor hun eigen bestaan.

Daginstellingen hebben het water tot aan de kin staan. Watertrappelend proberen ze er het beste van te maken. Maar dat is zwaar en kan wel eens een uitputtende strijd zijn.

Gaan ze die strijd winnen?

Ik wil de zorginstellingen, dag bestedingen en hun mensen helpen. Ik wil in die bus stappen om…….Maar helaas dat kan en mag NU niet. Straks wel, maar wanneer is straks? Dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik straks nog meer wil doen dat dat we de laatste jaren hebben gedaan!

De 10.000 zorgafhankelijke mensen die we in de afgelopen jaren dagelijks hebben mogen vervoeren wil ik straks weer vervoeren en weet je wat?

Dat aantal wil ik verdubbelen. Ik wil meer mensen dan ooit helpen om straks weer onder elkaar te komen. Om de zorginstellingen en dag bestedingen te ondersteunen bij het watertrappelen, om de instellingen weer leven in de brouwerij te brengen, om een lichtpuntje in de eenzame duisternis te laten zijn!

Ik kan dat niet in mijn eentje. Help jij mij om anderen te helpen?